Słowo ginseng w języku chińskim znaczy – esencja człowieka i nie przypadkiem stało się częścią łacińskiej nazwy gatunku, znanego i rozpowszechnionego surowca – zwanego korzeniem życia.

 

Pochodzi z gór Mandżurii, Nepalu i północno-wschodnich Chin, obecnie żeń-szeń prawie nie występuje w naturalnych warunkach. W krajach Dalekiego Wschodu korzeń żeń-szenia stosowany był w lecznictwie od ponad 3 tysięcy lat i uważany za panaceum oraz sposób na zapewnienie sobie długowieczności.

 

W dziele medycyny chińskiej z czasów dynastii Han (około 100 r. p.n.e.) pisano o nim: daje spokój umysłu, stabilizację ducha, uspokaja serce, wzmacnia umysł, rozszerza pamięć, czyni wzrok jasnym i oddala choroby. W starożytnych Chinach dostępny był tylko dla cesarza i jego dworzan, miał im zapewnić siłę, zdrowie i witalność. Wieśniakom za kradzież żeń-szenia z cesarskich lasów groziło ścięcie głowy. Do Europy żeń-szeń trafił dopiero w XII w., przywieziony przez sławnego podróżnika z Wenecji – Marco Polo. Wkrótce głośne stały się mity o niezwykłych właściwościach surowca, żeń-szeń stał się pożądanym i kosztownym lekiem. We Francji w XVIII w. osiągnął wartość złota.

 

Pozyskiwanie korzenia

Obecnie uprawy są jedynym pozyskiwanym źródłem korzenia żeń-szenia. Zbiera się je z roślin 4-6-letnich. Zależnie od sposobu suszenia, uzyskuje się „czerwony” lub „biały” żeń-szeń. „Biały” to efekt suszenia korzeni na słońcu lub w temperaturze 100-200°C, „czerwony” jest wynikiem działania pary wodnej w temperaturze 120-130°C przez 2-3 godziny. Następuje wtedy karmelizacja cukrów, powodująca zmianę barwy.

 

 

Zastosowanie żeń-szenia

Korzeń żeń-szenia i wyciągi z niego otrzymywane stosowane są w celu zwiększenia koncentracji, aktywności umysłowej i fizycznej, jako afrodyzjaki i podnoszące odporność oraz ogólnie tonizujące, wskazane szczególnie w okresie rekonwalescencji i dla osób starszych. Poprawiają pamięć oraz funkcje poznawcze i nastrój. Wielokierunkowe możliwości stosowania preparatów wynikają z wielu mechanizmów działania, w których biorą udział różne związki czynne zawarte w surowcu.

 

 

Działanie adaptogenne

polega na redukowaniu reakcji stresowych w fazie alarmu oraz zapobieganiu wystąpienia fazy wyczerpania. Chroni to organizm przed negatywnymi skutkami długotrwałego stresu.

 

 

Działanie tonizujące

Wyciągi z żeń-szenia obniżają ciśnienie krwi, poprzez zwiększone wydzielanie tlenku azotu, doprowadzając do rozszerzenia naczyń krwionośnych. Natomiast w większych dawkach będą podnosiły ciśnienie krwi.

 

 

Wzmocnienie odporności

Współczesne badania wykazały, że stosowanie wyciągów z żeń-szenia obniża ryzyko zachorowań na grypę i przeziębienie poprzez pobudzenie układu odpornościowego, co chroni organizm przed zakażeniem wirusowym, bądź bakteryjnym.

 

 

Zwiększenie zdolności do wysiłków fizycznych

Badania przeprowadzone na sportowcach, potwierdziły, że związki zawarte w korzeniu żeń-szenia podnoszą sprawność fizyczną oraz przeciwdziałają zmęczeniu, hamując produkcję kwasu mlekowego w mięśniach.

 

 

Dawka lecznicza żeń-szenia

Za dawkę efektywną terapeutycznie uważa się już 0,5 g korzeni żeń-szenia, leczniczo stosuje się zwykle 1-2 g surowca dziennie, osobom stosującym się do zaleceń dawkowania nie grozi wystąpienie syndromu żeń-szeniowego.

 

 

Syndrom żeń-szeniowy

Przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek mogą wystąpić objawy niepożądane takie jak: nadciśnienie, nerwowość, biegunka, bezsenność, wysypka skórna, wymioty, nudności, bóle głowy.